ତୋ  ନୀରବ ହସରେ ଲୁଚେଇଲୁ

ଛାତିର ଦରଦ କୁ ।

ଜାଣି ଅଜଣା ହୋଇ , ମୁଁ

ଆଖିବୁଜି ଦେଖି ନେଲି , ତୁମକୁ ।

ତୁମେ ଯେ ସୁନ୍ଦର ଏତେ

ବୁଝିବାକୁ ଗଲା ବର୍ଷ କେତେ !

ହେଲେ , ଭୟ ହେଲା କହିବାକୁ

ଯଦି ଦେଖି ନେବ କେବେ ଆଖିର ଲୁହକୁ ।

ଆମ ଜୀବନର ଯନ୍ତ୍ରଣା କୁ ,

ଲୁଚେଇଲ ସ୍ଵପ୍ନ ଦେଖି ଆଗାମୀ ଦିନକୁ ।

ଶିଖାଇଲ ନୂଆକରି ଜିଇ ବାକୁ ,

ଆଖିଖୋଲି ମନଦେଇ ଭଲ ପାଇବାକୁ ।

ଅନ୍ଧାରୁଆ ଶୂନ ଶାନ ରାତିରେ

ଟିକି ମିକି ତାରା  ମେଳରେ ,

କାନପାରି ଶୁଣି ନେଲି

ହୃତପିଣ୍ଡ ର କୋହ ଭରା ଧ୍ୱନି କୁ ।

ମୁଁ କିନ୍ତୁ ଅସହାୟ କହିବି କାହାକୁ ?

ରକ୍ତ ହୀନ ଧମନୀ ଓ ଶକ୍ତି ହୀନ ବାହୁ,

ନେବା ପାଇଁ ଜାବୁଡି ପାଖକୁ ,

ଚାଲି ଥିଲି ତୁମ ପଛେ ପଛେ

ଭୁଲି ମୁଁ ନିଜକୁ ।

ଜାଣେନା ପାଇବା କି ନାହିଁ

ହଜିଗଲା ଦିନ ଆଉ ହୃଦୟ ର ତାତି,

ତୋ କୋଳରେ ଯାହା ବାକି ଦେବି ମୁଁ ଅଜାଡି

 ଜୀବନରେ ଯେତେ ପ୍ରେମ ଥିଲି ମୁଁ ଅରଜି ।