ଅନେକ ବେଳୁ ଠକ ଠକ କରି ଚାଲିଛି

ମୋ ହୃଦୟର ଚାରିଆଡେ ବୁଲି ,

ବାଟ ବା ପାଇବ କେଉଁଠି !

ବନ୍ଦ ଘରେ ବସିଛି ମୁଁ କାନକୁ ଜାବୁଡି ।

ସକାଳର ଲମ୍ବା କୀରଣ ଆସିଲେଣି

କବାଟର ଫୁଟା ଦେଇ ,

ଚଡେଇଙ୍କ ଚିକିର ମିକିର ବିରକ୍ତ କଲେଣି ,

ଆଉ ଚେଇଁ ଶୋଇ ହେବନାହିଁ ।

ମନେ ମନେ ବହୁତ ଗଳ୍ପ ,କବିତା ଲେଖିଲି,

ନାୟିକାମାନେ ନିଜ ନିଜ ବାଟରେ ଫେରିଗଲେଣି ,

ବୁଢିଆଣି ଜାଲରେ ଗୁଡେଇ ପୁଡେଇ ହେଉଥିଲି ,

ବୁଣିବାକୁ ମିଶା ମିଶି ନୂତନ କାହାଣୀ ।

ଭାବିଲି ଦେଖିନିଏ ଥରେ ବାହାର ପୃଥିବି ,

ଦେହକୋଣୁ ଶୁଢଙ୍ଗ କୁ ଚିରି

ଭରିଦିଏ ଆଲୋକରେ ଅନ୍ଧାରୁଆ ଭାଡି ,

ଖୋଲି ଦିଏ କବାଟ ଝରକା , କାହା ପାଇଁ ଡେରି ।

ଧୀରେ ଧୀରେ ଚାଲିଥିଲି ଆଖି ମଳି ମଳି ,

ଢାଳିଥିଲ ସରଗରୁ ପ୍ରେମଭରା ବାରି ।

କୁସୁମ ସୁଭାଷ ସଙ୍ଗେ ମୁକୁତାର ମାଳି,

ଧୋଇଗଲ ଦେହେ ଦେଇ ସାଗର ଲହରୀ ।

ତୁମେ ଥିଲ ମୁଁ ଥିଲି ଯୁଗ ଗଲା ବିତି ,

ପାପପୂଣ୍ୟ  ଭଲମନ୍ଦ ଦେଇ , ଖେଳି ଲୁଚକାଳି ।

ଛାତିରେ ମୋ ହାତ ଦେଇ ଖୋଲି ଦେ ମୋ ଆଖି ,

ଦେଖିନିଏ ଭଲକରି ନେଇ ତୋର ଦୃଷ୍ଟି ।