ମୋତେ ବୁଝିବାକୁ ଚେଷ୍ଟା ନ କରି

ତୁ ତୋ ବାଟରେ ଚାଲିଯା ,

ତୋତେ ଅନେକ ବାଟ ଯିବାକୁ ଅଛି  

ସଞ୍ଜ ନ ହେଉଣୁ ଧରିନିଏ ତୋ ବାଟ  ।

ଆମେ ପୁଣି ଦେଖା ହେବା  

ନଈ ତୁଠରେ ଅବା ଆମ୍ବ ତୋଟାରେ,

ଆଖିର ଧିମା ଆଲୁଅରେ ,କିମ୍ବା

ଚିହ୍ନା ଅଚିହ୍ନା ଆଙ୍ଗୁଳି ଠାରରେ ।

ହୁଏତ ଜାଣିଯିବା ପରସ୍ପରକୁ  ,

କପାଳରେ  ସମୟର ଗାରକୁ ଛୁଇଁ

ବିଗତ ଜୀବନର ଅନୁଭବକୁ ପାଇ ,

ଦେଖା ଆଦେଖା ଚାହାଣୀକୁ ନେଇ  ।

ଦେଖି ନେବା ଶୁଖିଲା ଲୁହର ଗାରରେ

ହଜିଲା ସ୍ମୃତିର ଥୁଣ୍ଟା ପାହାଡ ,

ଥରିଲା ଥରିଲା ହାତ ମୁଠାରେ  

ଜାବୁଡି ଧରିବା ଛାତିଭିତରର କୋହ  ।

ଚାଲ କୁଟା ବିଣ୍ଡାର  ନିଆଁକୁ

ଭଲକରି କୁହୁଳେଇ ନେବା ,

ଆଖି ବୁଜୁ ବୁଜୁ ଦି ଢୋକ  ଧୂଆଁ ନେଇ

ଛାତିଭିତରେ  ନୂଆ ଜୀବନ ଭରିଦେବା  ।

ଆଉ ଡେରି  କରି ଲାଭ ନାହିଁ

ବୁଝିବାକୁ ପରଖିବାକୁ ବେଳ  ନାହିଁ

ଯାହା ହଜିଗଲା ତାକୁ ଭୁଲିଯିବା 

ଯାହା ଅଛି ତାକୁ ନେଇ ଫେରିଯିବା  ।