ଆକାଶରେ ଅନେକ ମେଘ,

ନୃତ୍ୟରତ ଅପ୍ସରା ଓ

ଗନ୍ଧର୍ବ ଙ୍କ ଅପୂର୍ବ ସଙ୍ଗୀତ ।

ଆଙ୍କି ଚାଲିଛି ଅନେକ ଚିତ୍ର

ଜଙ୍ଗଲ , ପାହାଡ, ଝରଣା ଓ ହ୍ରଦ ,

ଚଢେଇ ଙ୍କ କଳରବ ,

ଆତଙ୍କିତ ପଶୁଙ୍କର କୋଳାହଳ ସ୍ଵର ,

ତୁହା ତୁହା ବାଘୁଣୀର ଡାହ,

ଜୀବନର ଅସରନ୍ତି ରଙ୍ଗ ।

ମେଘ ମେଳେ ଯାଇଥିଲି ହଜି ,

ଭୁଲିଥିଲି ଯାତ୍ରା ମୋର

ଭେଦିବାକୁ ଆକାଶ ପରିଧୀ ।

ବହୁଦୂରେ ନେଳିଆ ଆକାଶେ

ଟିକି ଟିକି ତରା ,

ମିଞ୍ଜି ମିଞ୍ଜି  ସଞ୍ଜୁଆ ଗାଁ ର

ଶିଆଳଙ୍କ ମୁହଁ ,

ସତେ ଅବା ନୂଆ କେଉଁ ଦେଶ

ଅଜଣା ରାଇଜେ ।

ସବୁ ଏଠି ଅଚିହ୍ନା ଅଚିହ୍ନା

ଅଜଣା ଅଶୁଣା,

ହେଲେ ,

ମହକରେ ମାଦକତା ,

ସ୍ମୃତି ର ଆଦେଖା ରେଖା ,

ଦେଖିଥିଲି ଯାହା କେବେ

ତୋହରି ଓଠରେ ,

ଭିଡ ଭାଡ ରାସ୍ତା ରେ ,

ଦୋକାନ ବଜାରରେ ,

ନରମ ଆଖିରେ ,

ଆଉ କେବେ ଦରଦି ଗଳାରେ ।

ଶୀତୁଆ ସକାଳ ଆଜି

ମେଘ ମୁକ୍ତ ନେଳିଆ ଆକାଶ ,

ସୁଲୁ ସୁଲୁ ପବନରେ

ତୋ ବଇଁଶି ସ୍ଵର ,

ଭାସି ଆସେ କୁସୁମ ସୁଭାଷ ,

ମତୁଆଲା ଓଠ ର ପରସେ

ଛାତିତଳୁ ନେଇ ଥିଲି

ତୋ ଦେହର ଗରମ ନିଶ୍ଵାସ ।

ଏ ଯାତ୍ରାରେ ତୁମେ କେବେ ସୀତା,

କେବେ ରାଧା , ଆଉ କେବେ ଉମା ,

ଅନେକ ନାମରେ ଦେଖା

ତୁମେ ଅନାମିକା ।

ଭରିବାକୁ ସାହସ ଦେହରେ

କରିବାକୁ ଆମ ଏହି ଯାତ୍ରା ।