ମୋ ଭଲପାଇବାର ଶେଷ ନ।ହିଁ ,

ବର୍ଷ ପରେ ବର୍ଷ ବିତି ଗଲେ ବି

କିଛି ପୁରୁଣା ଲାଗେ ନି ।

ଗୋଡ ଭାଙ୍ଗି ଘରେ ବସି ବସି

ଟିକେ ଭାବୁକ ହୁଏ ସିନା ,

ହେଲେ ସ୍ଵପ୍ନ ଦେଖିବାରେ କଣ ମନା ?

ଥକି ଯାଏ ନା ଆଳସ୍ୟରେ ,

ଆଖି ମଳି ମଳି ପୁଣି ଠିଆ ହୁଏ ।

ଜଣ ଜଣ କରି ଦେଖି ଚାଲେ

ନୂଆ କରି ଭଲ ପାଇ ବସେ ।

ପ୍ରତ୍ୟେକ ଅଧ୍ୟାୟର ଅନ୍ତିମ ସୋପାନରେ

ଖୋଲି ଦେଖେ ପ୍ରେରଣା ତୁମର ,

ଛାଡି ଯାଇଥିବା କିଛି ଖଟା ମିଠା ଅନୁଭବ ।

ଏମିତି ଲେଖି ଚାଲେ ମୋ ଜୀବନ ପୁସ୍ତକ ।

ପ୍ରତିଥର ଦେଖେ ତୁମକୁ ଅଲଗା ରୂପରେ ,

ପ୍ରତି ଗଳ୍ପର ତୁମେ ନ।ୟୀକ। ନ ହେଲେ ବି

ଦେଖା ଦିଅ କେଉଁଠି ନ କେଉଁଠି ।

ଅଜଣାତରେ ପୁଣି ଭଲ ପାଇ ବସେ

ସମାଜ ତିଆରି ସବୁ ବାଧା ସତ୍ଵେ ।

ସୁନାମୀ ର ଢେଉ ପରି

ସାଗରର ବୁକୁ ଚିରି ,

ତୁମ ଲୁଚିଲା ଚେହେରା ଆସେ ମାଡି ।

ସୃଷ୍ଟି ର ଆରମ୍ଭରେ ହୋଇଛେ ଅଲଗା

କେବେ ନା କେବେ ହେବା ଚିହ୍ନା ,

ଭଲପାଇବା ଛଡା କିଛି ନ।ହିଁ ଜଣା ।

ତୁମ ଛାତି ତଳେ ମଞ୍ଜି ବୁଣି ଦେଲେ

ଆଖି ବୁଜି ଶୋଇ ହେବ ଗଛ ଛାଇ ତଳେ ।

ଫୁଲ ଫଳେ ଦେଖି ଖୁସି ହେବି ,

ପ୍ରେମ ଗୀତ ଗାଇ ଯିବି ନାଚି ,

ଲେଖୁଥିବି କବିତା ଲହରୀ ।

ଭୁଲ କରି ବିଶ୍ଳେଷଣ କରିବନି ପ୍ରେମକୁ ମୋର ,

ବୁଝିବାକୁ କରିବନି ଚେଷ୍ଟା ।

ଯେମିତି ବି ହେଉ ଜାବୁଡି ଧରିବ ଛାତିତଳେ,

ହିସାବ କିତାବ କରିନେବ ମୋ ପ୍ରେମ ର ସମସ୍ତ ଅଧ୍ୟାୟ ।

ବିଗତ ଦିନ କୁ ଭୁଲି ଚାଲିଥିବ ଆଗେ

କେ ଜାଣେ ଦେଖା ହେବ ଜୀବନର ଆଗାମୀ ସୋପାନେ ,

ଭୁଲିଯାଇ ପାର ତୁମେ ସହଜରେ

ମୁଁ କିନ୍ତୁ ଥକିବିନି ପ୍ରେମ କରି ବାରେ ।