କେତେ କଥା ମୋ ମନର

ଆସି ଫେରିଯାଏ ,

ଛୁଇଁବାକୁ ଚାହେଁ ଯେବେ ତୋତେ ,

ଡେଇଁ ଯାଏ ନଈ ନାଳ , ପାହାଡ ପର୍ବତ ।

ଆଉ କେବେ ନିର୍ଜନ ଦ୍ଵିପରେ ,

ଖୋଜି ବୁଲେ ଟୋପା ଟୋପା

ବରଷା ପାଣିରେ ।

କଳା କଳା ତୋ ଆଖିରେ ,

ଭସ୍ମ ବିଭୁତି ବୋଳା ପଥର ଉପରେ  ,

ଦେଖୁଥାଉ ଜୀବନର ଅଙ୍କା ବଙ୍କା ରାସ୍ତା ।

ଚାଲିବାରେ ଶତ ସ୍ପୃହା ,

ଦେଖିନେବି ଆଉ କିଛି ନୂଆ ।

ସକାଳର ନିଦୁଆ ସୌନ୍ଦର୍ଯ ,

ରଙ୍ଗ ବୋଳା ଆକାଶ ସଞ୍ଜରେ ,

ଭାବିନେବି ଆଗାମୀ ସୂର୍ୟର ।

କଳା ଧଳା ବାଦଲରେ ଦେଖିବି ତୋ ଛବି ,

ସଙ୍ଗୀତର ମୂର୍ଚ୍ଛନାରେ

ନାଚି ଯିବି ଝରଣା ସାଙ୍ଗରେ ।

ଟିକି ଟିକି ପାଦେ ଚଢି

ଦେଖିବି ମନ୍ଦିର ,

ପର୍ବତର ଶିଖ ଭେଦି

ଆକାଶ କୋଳରେ ,

ହାତ ମେଲି ନେଇ ନେବି

ପରଶ ତୋହର ।

ହୃଦୟକୁ  ଓଦା କରି ଓଁ କାର ଶବଦେ

ଶିହରଣ ନେବି ଦେହେ

ଜାବୁଡି ହାତରେ ।

ଶାନ୍ତ ହେବ ଅମାନିୟା ମନ ,

ପଞ୍ଚଭୂତ  ହୋଇବେ ଆସ୍ଵସ୍ଥ ,

ଆତ୍ମା ଦେଇ ଆତ୍ମା ନେବି ,

ଅଦୃଶ୍ୟ, ଅସ୍ପର୍ଷ୍ୟ  କେଉଁ ,

ଅଜଣା ରାଇଜେ ।