ଛୋଟ ଛୋଟ ଘାସ ଫୁଲେ

ଦେଖି ନିଏ ,

ସକାଳୁଆ କାକର ଦେହରେ

ଖୋଜି ନିଏ ,

ପ୍ରଜାପତିର ରଙ୍ଗିନ ଦେହରେ

ପାଇ ନିଏ ,

ଜୀବନର ସ୍ଵର ।

କାନ୍ଦିଲା ପିଲାର ଗଳାରେ

ବସ୍ତାନି କାନ୍ଧରେ ସ୍କୁଲ ରାସ୍ତାରେ

ଦେଖିଣିଏ ,

ଧୀର ମନ୍ଥର ଜୀବନର ବେଗ ।

ପ୍ରତିଦ୍ୱନ୍ଦିତା ଜୀବନର ନୁହେଁ ମାପକାଠି

ଜାଣିନିଏ ,

ଆଖିବୁଜି ପିଇ ଯାଏ

ଅମୃତର ସ୍ରୋତ ।

ଆମ ଜୀବନ ସମାନ୍ତରାଳ ରେଖା

ଜୋର କରି ମିଶାଇବା କଷ୍ଟ ।

ଆମ ଦୂରତା ପ୍ରେମର ନିବିଡତା

ବୁଝିନିଏ ।

ପୃଥକ ପୃଥିବିର ଆମେ ଯାତ୍ରୀ

ଭିନ୍ନତା ଆମ ଶ୍ରେଷ୍ଠତା ,

ବୃଥା ଏ ପ୍ରୟାସ ଗଢିବାରେ

ଆମ ପ୍ରତିମୂର୍ତ୍ତି ।

ସବୁ ଜଞ୍ଜାଳ ଆମ ପୋଷାକରେ ।

ହାତ ମେଳି ଆକାଶ କୋଳରେ

ଆସ ଠିଆ ହେବା

ହୃତପିଣ୍ଡ କୁ ଧରି ।

ଭିନ୍ନତା ର ନେଇ ସ୍ଵାଦ

ଅଷଢାଏ ବରଷାରେ

ଫେରିଯିବା ତିନ୍ତି ତିନ୍ତି

ଜୀବନର ଉଷ୍ମତା କୁ ନେଇ ।